บทที่ 22 อลิน-พัฒนพิชัย บทที่ 3

“แค่นั้นเหรอคะ” อลินทำหน้าเหมือนโล่งใจทันทีที่พัฒนพิชัยบอกหล่อนเช่นนั้น แหมะ...แค่ช่วยอาบน้ำถูหลังมันจะไปยากอะไร เด็กสาวคิดตามประสาซื่อโดยไม่ทันสังเหตเห็นประกายระยิบระยับในดวงตาของอีกฝ่าย พ่อเลี้ยงหนุ่มใหญ่บอกไม่ถูกว่าทำไมถึงละสายตาไปจากหล่อนไม่ได้ พอเห็นอลินใกล้ ๆ เขาก็เกิดความรู้สึกแปลก ๆ ขึ้นมาซะ...